مریم سادات گوشه – خبرنگار‌
تابلوهای سیاه رنگی که به توربافی‌های سفید و گرانبها مزین شده‌اند، بر دیوار تالار آبی کاخ موزه نیاوران چشم‌نوازی می‌کنند؛ تورهایی با تار و پود ظریف و نقش‌هایی زیبا. برخی به حالت شنل روی مانکن قرار گرفته‌اند و برخی هم به‌صورت دستمال تور یا به‌صورت تابلو روی دیوار رفته‌اند. گوشه سالن زن هنرمندی نشسته و با دقت و ظرافت خاصی تور می‌بافد. از همان دستمال‌های زیبایی که روی مبل یا میز می‌گذارند. اینجا نمایشگاه مجموعه‌ای از پارچه‌های توری کشور روسیه است. نمایشگاهی که در هفته فرهنگی روسیه در ایران برگزار شده است تا فرصت ویژه‌ای برای آشنایی با فرهنگ وهنر روس‌ها در ایران فراهم شود. نمایشگاه «پارچه‌های توری»
 روسیه از روز ۱۹ تا ۲۲آبان ماه میزبان علاقه مندان به این هنر است. پارچه‌های توری این نمایشگاه در موزه پارچه‌های توری منطقه«ولوگدا» واقع در شمال روسیه نگهداری می‌شود.
ارتباط این هنر با صنایع دستی ایران ناچیز است. ناتلی‌یا بیوا مدیر موزه توربافی روسیه معتقد است که این نوع توربافی فقط مختص کشور روسیه است و در هیچ کجای دنیا وجود ندارد. او در پاسخ به اینکه آیا با صنایع دستی ایران در این زمینه آشنایی دارد یا نه به «ایران» می‌گوید:«در ایران یک نوع هنر شبیه به هنر ما وجود دارد اما شک دارم که تکنیک آن مثل روسیه باشد. تکنیک این نوع هنر در روسیه منحصر به فرد است.» او در ادامه می‌گوید: «توربافی یکی از صنایع دستی قدیمی روسیه است که ۵۰۰سال سابقه دارد و دولـــــــــت روسیه به منظور حمــــایت از این صنعت اقدام به برگزاری کارگاه‌های آموزشی توربافی در کشور کرده است. در نتیجه همین تصمیم تعداد هنرمندان این عرصه در روسیه افزایش یافته است. اکنون تعدادی از توربافان به‌صورت سنتی و بخشی هم به‌صورت حرفه‌ای به این حرفه مشغولند.»
بیوا با اشاره به اینکه در روسیه دبیرستان‌های مخصوصی وجود دارد که دختران پس از کلاس نهم این هنر را در‌ آنجا یاد می‌گیرند، افزود: «نمونه‌های زیادی از این هنر در روسیه وجود دارد. یک شاخه از آن مختص وزرا است. با حمایت مالی و معنوی دولت کارخانه‌های مخصوصی برای این هنر ساخته شده است. نمونه‌های دیگر این هنر هم در زندگی عادی مردم استفاده می‌شود. به‌طور مثال برای لباس، دستمال یا حتی کراوات. این هنر با فراز و نشیب زیادی هم در تاریخ روسیه مواجه بوده است. قبلاً اوضاع روسیه بحرانی بود و این صنعت هم کم‌رونق شد اما اکنون با حمایت دولت و افزایش علاقه روزافزون مردم به این هنر اوضاع بهتر شده است.»
او در پاسخ به اینکه این نمایشگاه چقدر توانسته فرهنگ روسیه را به ایران نشان دهد، می‌گوید: «این هنر خیلی سمبلیک است. ایده‌های تصویری مختلف مثل پرندگان، درختان و… هر کدام برای ما یک نماد است. مثلاً درخت نماد زندگی است. با این حال امیدوارم این هنر بتواند مردم روسیه و ایران را به هم پیوند دهد.»
 او در مورد آموزش این هنر در دنیا هم می‌افزاید: «دخترانی که در روسیه در مدرسه‌های مخصوص آموزش دیده‌اند، به کشورهای دیگر می‌روند و آن را به هنرجویان تعلیم می‌دهند. در شهر «ولوگدا» یک جشنواره داریم که همه هنرمندان این رشته با هم تبادل نظر می‌کنند. این هنر خیلی هم منحصر به‌فرد است و تکنیک خاصی دارد. شاید هر کسی نتواند آن را یاد بگیرد اما اگر کسی از هر جای دنیا به آن علاقه داشته باشد ما به او یاد می‌دهیم تا هنرمان جهانشمول شود.»
او درباره اولین تجربه حضورش در ایران به‌عنوان هنرمند هم می‌گوید: «این نمایشگاه را در ایران برای بار اول برگزار می‌کنیم. ما می‌دانیم که فرهنگ ایران بسیار غنی است و برای ما امکان بسیار عالی وجود دارد که هم هنر خود را نشان دهیم و هم از هنر ایرانیان لذت ببریم.»