کیوان ساکت
آهنگساز و نوازنده تار و سه‌تار
استاد محمدرضا شجریان صدای مردم ایران است، این هنرمند بزرگ همیشه و در هر بزنگاه درکنار مردم بود. صدای او دردها، غم‌ها، شادی‌ها و نیازهای مردم ایران بود. اگر امروز مردم در فقدان این هنرمند سوگوارند به همین دلیل است. بی‌اغراق می‌توان گفت هیچ هنرمندی تاکنون نتوانسته محبوبیتی را که آقای شجریان درموسیقی ایرانی و دربین مردم دارد به دست آورد. آقای شجریان علاوه بر آوازخوانی که هنرمندی کم‌نظیر و بی‌بدیل بود در خوشنویسی هم سرآمد بود. منش و رفتار و مردمی بودنش و حضورش در تمام عرصه‌های اجتماعی موجب شده بود مردم شجریان را از آن خود بدانند و باز هم تأکید می‌کنم در طول تاریخ کمتر هنرمندی اینچنین بوده و هست که تمام مردم از پیر و جوان ارادتمند و عاشق او باشند. پیام شجریان به مردمش آزادی و آزادمنشی بود، سرو آزادی که اکنون در میان ما نیست ولی همواره در ذهن و قلب مردم جاودان است. شجریان هرگز نمی‌میرد. فقدان استاد محمدرضا شجریان را نه فقط به خانواده هنری و خانواده ایشان بلکه به فرهنگ و هنر و موسیقی ایران تسلیت می‌گویم.