پس از ماجرای استقرار نیروهای امنیتی و انتظامی درمقابل منزل دکتر محمود احمدی نژاد و جلوگیری آنان از تجمع آرام و در حمایت از کاندیداتوری احمدی نژاد ، وی به دکتر حسن روحانی نامه نوشت . بخش هایی از این نامه رابخوانیم:

بسم الله الرحمن الرحیم

جناب آقای حسن روحانی -رئیس جمهوری اسلامی ایران

سلام علیکم

آزادی، مطالبه تاریخی ملت ایران و ضمانت تحقق دیگر آرمان‌های انقلاب عظیم مردم اعم از استقلال، عدالت، کرامت و پیشرفت بوده و جوانان و مردان و زنان بی‌شمار از اقوام و طوایف و سلایق گوناگون ایرانی، جان شیرین خود را فدای استقرار و بسط آن کرده‌اند.

قانون اساسی در اصول متعدد، از جمله اصل نهم، بر اهمیت، ضرورت و اطلاق آزادی تأکید کرده و اجازه نداده است که اصحاب قدرت حتی با وضع قانون و بالاتر از آن به بهانه امنیت و تمامیت ارضی حریم آزادی را مورد تعرض قرار داده و یا آن را محدود نمایند.

به مناسبت دهه فجر انقلاب اسلامی جمعی از مردم از اقشار مختلف از سراسر کشور -به صورت خودجوش و بدون نظر اینجانب- اعلام نمودند که علاقمندند روز ۲۲ بهمن در میدان ۷۲ نارمک گرد هم آیند و جشن سالگرد انقلاب را _البته با رعایت مقررات بهداشتی_ برگزار نمایند.

متأسفانه از صبح روز ۲۲ بهمن، انبوه مأمورین با کمک لباس شخصی‌ها از فاصله دور کل محدوده میدان ۷۲ را به محاصره درآورده و با نصب موانع، راه را بر عبور و مرور مردم بستند. آنها با تهدید و ارعاب و بعضاً ضرب و شتم، مردم بی‌گناه را که با عشق به آرمان‌های انقلاب در تلاش برای حضور در مراسم بودند از نزدیک شدن به محدوده منع کرده و یا متفرق می‌کردند.

شدّت برخورد به حدی بود که برخی از جانبازان حاضر در پشت موانع دچار مشکل تنفسی شدند.

این در حالی است که در گوشه و کنار تهران و ایران برخی گروه های مستقل مردمی با تجمعات خود سالگرد پیروزی انقلابشان را گرامی داشتند و کسی متعرض آنان نشد.

جنابعالی سوگند شرعی یاد کرده‌اید که از حقوق مصرّح مردم دفاع نمایید. آیا وقتی در موضوع جشن انقلاب، اینگونه برخورد می شود، راهی برای مردم جهت استفاده از حقوق گوناگون‌شان باقی می‌ماند؟