محمدعلی بهمنی – شاعر
​​​​​​​جایزه کتاب سال و دیگر جوایزی که شاهد برپایی آنها از سوی مؤسسات دولتی و خصوصی هستیم محرک مهمی در تشویق جوان‌ترها برای انجام کارهای اصولی به حساب می‌آیند. نباید فراموش کرد که این جوایز هرچقدر هم با تلاش برگزارکنندگان آنان برای داوری‌های اصولی و بی‌طرف همراه باشند، باز هم با حرف و حدیث‌هایی روبه‌رو می‌شوند. اتفاقی که تنها به جایزه کتاب سال یا جایزه ادبی جلال آل احمد هم محدود نمی‌شود و اغلب رویدادهای فرهنگی- ادبی را دربرمی‌گیرد. حالا که اسامی برگزیدگان جایزه کتاب سال اعلام شده، نمونه‌های آن را می‌توان طی همین چند روز ملاحظه کرد؛ فارغ از افرادی که آثارشان به‌عنوان برگزیده معرفی شده است، به احتمال فراوان نویسندگان یا مترجمانی که اثرشان به مرحله نهایی داوری نرسیده مدعی می‌شوند که در بررسی‌ها اصل بی‌طرفی رعایت نشده است. 
البته نه اینکه بخواهم جایزه کتاب سال را تطهیر کنم اما حرفم بر سر این است که نه تنها در ایران، بلکه در هیچ کجای دنیا با جشنواره‌ها و جوایزی که به دور از حاشیه برگزار شوند روبه‌رو نمی‌شویم. از این مسأله که بگذریم؛ باید بابت تلاش برای معرفی آثار برتر حوزه‌های مختلف از برگزارکنندگان این قبیل رویدادهای علمی- فرهنگی تشکر کرد. حداقل از این طریق فرصتی برای اطلاع خوانندگان از وجود آثار شاخص فراهم می‌شود. 
بزرگان حوزه‌های مختلف که نیاز چندانی به معرفی ندارند اما بحث درباره جوانان قدری متفاوت است. امیدوارم شرایطی فراهم شود که همه جوانان از فرصتی برابر و عادلانه برای عرضه آثار خود برخوردار شوند. اتفاقی که بخشی از آن به‌طور قطع در گرو داوری‌ها و اسامی معرفی شده از سوی داوران جایزه‌ای همچون جایزه کتاب سال است.