مترجم:دکتر آرش شایسته نیا – پژوهشگر حوزه ارتباطات انسانی

سخنرانی در جمع ؛ جمع دوستان یا دشمنان؟

وقتی افراد به سخنرانی کردن در یک جمع فکر می کنند ؛ ممکن است دهان آنان خشک شود و ناخودآگاه احساس ضعف ( یاگرسنگی ) کنند . آنان به این مساله فکر می کنند که این تجربه ، چه قدر می تواند تجربه بدی برای آنان باشد ؟ آنان می خواهند بدانند که چگونه می توانند از شرکت در این جمع خودداری کنند و یا به سرعت از این وضعیت خارج شده و از آن عبور کنند ؟

اما من ؛ نه ! من همیشه از سخنرانی کردن در جمع لذت برده ام . نه این که عصبی نمی شوم یا احساس ضعف  نمی کنم اما آموخته ام که چگونه این حس عصبی را به انرژی مثبت و هیجان انگیز تبدیل کنم.

زمانی که در دوره دبیرستان تحصیل می کردم ؛ دوست داشتم تا درکلاس ، هر درسی را با صدای بلند برای سایر دانش آموزان بخوانم . هنگام خواندن درس ؛ صدایم را بالا و پایین می کردم  و به شخصیت های ماجرا جان  می بخشیدم و معمولا هم دوستانم در کلاس درس از این نوع لحن بیان لذت می بردند و شاید هم به آسانی مرا تحمل نمی کردند . این سرآغاز ماجرای عشق ورزیدنم به سخنرانی در جمع بود . این عشق ورزیدن در نهایت باعث شد تا به مشاغل زیادی در زمینه «فروش محصولات» ویا « مدیریت» برسم.

 به نظر می رسدکه تن صدا و لحن بیان و در کل ؛ زبان بدن فرد فاکتورهای مهمی برای ایجاد رابطه با مردم باشد . باید بپذیریم که اگر می خواهید مشتریان ، همکاران و یا حتی رئیس خودتان را متقاعد کنید ، توجه به زبان بدن به عنوان یک مهارت؛ ضروری است.

من به عنوان «معلم» از سال ۲۰۱۲ به عنوان استاد کمکی در مدرسه «کسب وکار استرن»دانشگاه نیویورک« ارتباطات تجاری» تدریس می کنم. این یکی از شگفت انگیزترین و متحول کننده ترین تجربه های حرفه ای من بوده است . من در این مدرسه،  با دانشجویان پاره وقت MBA کار کرده ام . به قول قدیمی ها، اگر واقعا می خواهید چیزی یاد بگیرید ، آن را  بیاموزید و به دیگران هم آموزش دهید.

من در کلاسم یک قانون دارم، Fail Big  . منظور من از آن این است که جسور باشید و چیز جدیدی را امتحان کنید. کاری را امتحان کنید که قبلا هرگز آن را انجام نداده اید ؛ مثلا  استفاده از صدای خود به روشی جدید یا استفاده از حرکات مختلف دست و یا قدم زدن از یک طرف کلاس به طرف دیگرکلاس. زمانی که این کارهای جدید را انجام می دهید، فرض کنید ممکن است در آن ها شکست بخورید.  اما این شکست احتمالی تان هیچ اشکالی ندارد. به این شکل شما یاد می گیرید. از دانشجویان خود می خواهم این کار را در کلاس من و در مقابل دوستان و همسالان خود انجام دهند، تا در مقابل رئیس، همکاران، مشتریان و یا دیگران نگرانی نداشته باشند .

من از دانش آموزانم که می خواهند کار کلاسی ارایه دهند می خواهم تا به مدت ۲تا ۳ دقیقه درباره کار خودشان به شکل بداهه سخنرانی کنند . آنان در ابتدا با اصرار مقاومت می کنند تا آن را انجام ندهند اما در نهایت  با اکراه آن را انجام می دهند و سپس کارشان را ارایه می دهند .

بلافاصله پس از پایان کار از دانش آموزان کلاس که مخاطبان او هستند می خواهم تا هرچه دوست دارند درباره اجرای او بگویند و نظرخود را درباره ارایه او بیان کنند . این کار کمک می کند تا محیطی شکل بگیرد تا افراد حاضر دیدگاه های خود را کاملا صادقانه و بی واسطه بیان کنند و سخنران هم از تاثیر گذاری سخنان خود بر آنان مطلع شود .

درک اهمیت صدای خود و زبان بدن

کاری که من می خواهم این جا در لینکدین انجام دهم این است که در مورد برخی از چیزهایی که بیش ترین تفاوت را برای بهبود حضور شما در مقابل مخاطبان ایجاد می کند، بنویسم.  به خاطر داشته باشید؛ یک مخاطب می تواند صدها یا حتی هزاران نفر باشد، می تواند یک کلاس درس ۲۵ نفری باشد ؛ می تواند یک اتاق کنفرانس با۶ نفر باشد و یا می تواند یک ارتباط ۱ نفر با ۱ نفر  باشد.

چه متوجه باشید چه نباشید همیشه و در همه حال  وقتی با کسانی که گفتگو می کنید ، با استفاده از زبان بدن این کار را انجام می دهید . زبان بدن شما در تن صدا و لحن کلام تان است . زبان بدن در انتقال پیام تان به شما کمک فراوانی می کند .

بیش ترتحقیقات نشان داده اند که بیش از  80 درصد مفهوم پیام از تن صدا و زبان بدن درک می شود . به این موضوع توجه داشته باشید ؛ بیش از ۸۰ درصد ! در واقع از طریق چهار بخش صدا – میزان صدا، سرعت، لحن و صدا – و زبان بدن خواسته شما به طرف مقابل تان منتقل می‌شود.

لبخند؛ ساده اما با قدرت فوق العاده

تاریخچه« لبخند» به میلیون ها سال پیش باز می گردد و در طول قرن های گذشته ، معانی فرهنگی متفاوتی به خود گرفته است. گفته می شود که «نخستی» ها از ژستی که اغلب از لبخند برای نشان دادن پذیرش خواسته یا تسلیم شدن در برابر کسی استفاده می کردند درحالی که لبخند در انسان‌های امروزی بسیار پیچیده‌تر است . من معتقدم که اگر شکل لبخند عادی به نظر برسد و حالت تهاجم یا تهدید را نشان ندهد ؛ به موفقیت لبخند می‌افزاید.

انسان‌ها می‌خواهند احساس کنند که با یکدیگر همسو هستند و یکی از راه ‌های نشان دادن این همسویی ما ، لبخند زدن است.  زمانی که یک سخنران با چهره ای مستقیم « مخاطب » خود را مورد خطاب قرار می دهد، این طرز نگاه خالی از احساس ؛ کمک فراوانی به مخاطب در تفسیر پیام سخنران می کند .

بسیار دیده می شود که مردم بسیاری از حقایق و واقعیت ها یا سایر دانسته های خود را در قالب اعداد و کلمات و نمادها بیان می کنند . آنان معتقدند که این داده ها خودشان با مخاطب صحبت می کنند و فرض می کنند که مخاطب نیازی به تأثیرگذاری از طریق گوینده پیام (یا همان زبان بدن) نداردکه این تلقی اشتباه است .

به عنوان مثال به استیو جابز فکر کنید. اگر استیو به صورت مرتب تنها داده‌های فنی را ارائه می‌کرد؛ این کار او به واقع روشی بسیار خسته کننده بود . اما جابز این کار را نکرد. او ترجیح داد مخاطبان خود را با صدا و زبان بدن خود درگیر کند.  شوخی می کرد و اغلب لبخند می زد. این کار او به ایجاد چیزی خاص در برند « اپل» منجر شد :« اثر استیو جابز» . همه این‌ها باعث ‌شد تا مخاطبان بیش تر لبخند بزنند، بخندند و کف بزنند

وقتی یک سخنران در جلسه های سخنرانی خود از لبخند و یا زبان بدن خود استفاده نکند ؛ ارائه او یکنواخت ، صاف و یا خشک خواهد بود و « بازخود» مخاطبان هم مانند همان ارائه می شود .

من در کلاس های دانشگاه نیویورک به دانشجویان خود یادآوری می کنم که یک سخنران به هنگام سخنرانی و یا ارائه باید لبخندی عالی بر لبان خود داشته باشد .

لبخند زدن به ایجاد رابطه با مخاطبان کمک می کند زیرا باعث آرامش مخاطبان می شود. این نشان می دهد که شما اعتماد به نفس دارید، از حضور در آن جا هیجان زده هستید و از حضور در میان آنان خوشحال هستید.  مخاطب معمولاً به لبخند زدن و جلب توجه شما پاسخ می دهد.

سخنرانانی که به هنگام سخنرانی خود ، خشک و یکنواخت کار شان را ارائه می دهند اگر به طور ناگهانی لبخند بزنند، فورا واکنشی را در مخاطب خود مشاهده می کنند. لبخند سخنران ؛ لبخند مخاطب را به دنبال خواهد داشت . این لبخند مخاطب ؛ می تواند بیان گر توجه مخاطب باشد. اگر سخنرانان پیام خود را با لبخند ارائه دهند ؛ مخاطب نیز با لبخند بازخورد می دهد که این چرخه به سخنران و مخاطب اعتماد به نفس بیش تری می دهد .

اگرچه لبخند می تواند به طور چشمگیری واکنش مخاطبان را به دنبال داشته باشد اما باید به این نکته مهم هم باید توجه داشت که لبخند در همه ارائه ها کارآیی ندارد و حتی مناسب نیز نیست و باید از آن اجتناب و دوری کرد.