عبدالحسین زرین کوب؛نویسنده، منتقد و تاریخ نگار برجسته ایران سال ۱۳۷۸ در چنین روزی درگذشت. عبدالحسین زرین کوب متولد ۱۳۰۱ بود و پس از گرفتن دیپلم ادبی در تهران به شهرش بروجرد بازگشت و تدریس درس‌های تاریخ و جغرافیا، ادبیات فارسی، عربی و فلسفه را در مدارس آغاز کرد.

در همین دوران نخستین کتابش به‌نام «فلسفه شعر یا تاریخ تطور شعر و شاعری در ایران» منتشر شد. مدتی بعد رشته ادبیات فارسی را در دانشگاه تهران تا مقطع دکترا خواند و پس از آن تدریس در این دانشگاه و بعد هم دانشگاه‌های کالیفرنیا و پرینستون را آغاز کرد.

مهم‌ترین آثار زرین کوب بررسی تاریخ اسلام است که در ۴ کتاب «بامداد اسلام»، «کارنامه اسلام»، «دو قرن سکوت» و «تاریخ ایران بعد از اسلام» منتشر شده‌اند. او کتاب‌هایی هم درباره شعر و نثر فارسی دارد. آثاری مانند «بنیاد شعر فارسی»، «شرح قصیده ترساییه خاقانی»، «نقد ادبی»، «شعر بی‌دروغ، شعر بی‌نقاب»، «حدیث خوش سعدی» و «فن شعر ارسطو». یکی از دلایل شهرت زرین کوب آثار او در زمینه تصوف و مولوی شناسی است. آثاری مانند «پله پله تا ملاقات خدا»، «سر نی»، «از کوچه رندان»، «بحر در کوزه» و «از نی نامه».