شهلا کاظمی‌پور
جامعه‌شناس

در ابتدای شیوع بیماری کرونا، از آنجایی که  این بیماری در کل دنیا ناشناخته بود، قرنطینه می‌توانست راهکار مناسبی باشد، اما امروز همه می‌دانیم آنچه درخصوص کاهش آمار مبتلایان به کرونا می‌تواند کمک کننده باشد، رعایت موارد بهداشتی و پروتکل‌های مورد نظر است. چنانچه موارد بهداشتی رعایت نشود، قرنطینه و در خانه ماندن هم  فایده‌ای ندارد.

بر اساس بررسی‌های انجام شده، حدود ۴۰ تا ۵۰ درصد  مردم، موارد بهداشتی را رعایت می‌کنند، اما گروهی به هیچ عنوان زیر بار نمی‌روند. این دسته از افراد، در بیشتر موارد از نبود آگاهی رنج می‌برند. آنها می‌پندارند که چون اطرافیان‌شان  مبتلا نشده‌اند پس این بیماری به هیچ عنوان جدی نیست،  در حالی که با توجه به مقاومت بدنی، هر فردی ممکن است مبتلا شود و از این روست که تک تک افراد جامعه باید موارد بهداشتی را رعایت کنند. در این خصوص آموزش و اطلاع‌رسانی‌ها باید خیلی بیشتر از آنچه هست باشد، نه اینکه رسانه‌ها هر روز فقط آمار کشته شدگان را اعلام  کنند چرا که بیان آمارها، سودی ندارد، بلکه در این حوزه، رسانه‌ها و مجامع مختلف مرتبط، بیش از پیش باید ورود کنند. البته برای برخی افراد نیز امکان رعایت پروتکل‌ها وجود ندارد اما لازم است به آنها هشدارهای لازم و آموزش‌های ضروری داده شود، به عنوان مثال در مواردی که برخی از مردم هزینه تهیه ماسک ندارند،  شروع به دوخت ماسک‌های پارچه‌ای کردند و حالا ماسک‌هایی استفاده می‌کنند که قابل شست‌وشو هستند.

این شکل از رعایت و پیشگیری از بیماری،  باید بیشتر در مناطق محروم  اجرا شود. در حال حاضر عدم آگاهی در مناطقی که اقتصاد ضعیفی دارند، بیش از سایر مناطق دیده می‌شود، هرچند که از زمان‌های قدیم هم در بسیاری از این مناطق مسائل بهداشتی به دلیل نبود یا کمبود آب رعایت نمی‌شد، اما حالا با آمدن ویروس کرونا به این قضیه دامن زده شده است. کرونا، شوخی‌بردار نیست، حتی اگر گروه اندکی هم در کشور مبتلا شوند، بقیه جامعه را هم مبتلا خواهند کرد.

بحث آموزش در این حوزه باید از مباحث دیگر جدا شود، البته آموزش‌ها خیلی زودتر از اینها باید شروع می‌شد، زیرا در جوامعی که فقر اقتصادی دارند، فقر فرهنگی و اجتماعی نیز همزمان، خودنمایی می‌کند. این قضیه به ۲۰ سال پیش و دولت‌های گذشته برمی‌گردد، از زمان‌های گذشته تاکنون، چنانچه آگاهی‌‌بخشی و اطلاع‌رسانی به صورت قدرتمند انجام می‌شد، امروز به دلیل نبود آگاهی در رعایت بهداشت، شاهد آمار بالای مبتلایان نبودیم، البته در بسیاری از مواقع در جامعه باید اجبار وجود داشته باشد؛  مانند بستن کمربند ایمنی در اتومبیل‌ها، که اگر اعمال جریمه وجود نداشت، مردم حالا خود را ملزم به بستن کمربند ایمنی نمی‌کردند، اما شاهد هستیم که این قضیه با اجبار کم کم تبدیل به یک فرهنگ عمومی در رانندگی کشور شد. در قضیه کرونا هم شاید با اجبار و حتی اعمال جریمه، بتوان موفق‌تر عمل کرد.