سید محمدجواد میرخانی

راه «حق»، راهی است که هرکس در آن پای گذارد، مقرب شود و هرکه مقرب‌تر شود، جام «بلا» بیشترش دهند. مقرب‌تر از حضرت سیدالشهداء (ع) در دوران خود، چه کسی بود که وقتی به صحرای کربلا رسید، فرمود: «اَعُوذُ بِالله مِنَ الکَربِ وَ البَلاءِ» و «بلا» بالاتر از حادثه عاشورا کجا سراغ داری؟ اما این «بلا» چه زیبا بود برای زینب (س) که فرمود: «مَا رَأَیْتُ إِلَّا جَمِیلًا».

کره زمین قرن‌ها انتظار کشید تا بر خاک بلادیده این سیاره، رزمندگانی قدم بگذارند که عصر ظلمت و بی‌خبری را به پایان برسانند؛ آری! «دفاع مقدس» امتداد حادثه عاشوراست؛ چراکه مصاف دوباره حق و باطل بود، و چه زیبا گفت سید شهیدان اهل قلم «این جوانان، نسل تازه‌ای هستند که در کره زمین ظهور کرده است و وظیفه دگرگونی عالم را پروردگار متعال بر گرده اینان گذاشته است.»؛ همان‌گونه که حادثه عاشورا، عالم را دگرگون کرد.

کربلا، تنها سرزمین «بلا» نیست؛ بلکه باید کمی هم به کربلای جبهه‌ها بنگری، تا دریابی که چه می‌گویم! اگر در کربلا نیزه‌دار با نیزه و شمشیردار با شمشیر زد و یک عده هم دامن‌های خود را پر از سنگ کردند و بر بردن مبارک نوه رسول خدا زدند، در کربلای جبهه‌ها هم هرکشوری، از هر کمکی که از دستش برآمد، به صدام دریغ نکرد؛ یکی با بمب‌های شیمیایی، یکی با تانک‌های پیشرفته، یکی با هواپیما‌های پیشرفته، همه و همه به کمک صدام آمدند و آن کشوری هم که تجهیزات نظامی نداشت، کیسه‌های دلار را پر کرد و در اختیار صدام قرار داد؛ آری! «دفاع مقدس» امتداد حادثه عاشوراست.

کربلا در شب عاشورا، تجلی آن اشتیاق بی‌انت‌هایی بود که جاودانگی و لقای خداوند را در پی داشت، آن‌جایی که حضرت سیدالشهداء (ع) یک شب را از دشمن مهلت گرفت تا به همراه یارانش، به عبادت بپردازد؛ و چه زیبا بود گریه‌های شب‌های عملیات در کربلای جبهه‌ها و چه زیبا شهید سید مرتضی آوینی آن صحنه‌ها را توصیف کرد: «گریه تجلی آن اشتیاق بی‌انت‌هایی است که روح را به دیار جاودانگی و لقاء خداوند پیوند می‌دهد؛ و اشک آب رحمتی است که همه تیرگی‌ها را از سینه می‌شوید و دل را به عین صفا که فطرت توحیدی عالم باشد، اتصال می‌بخشد»؛ حالا اگر «دفاع مقدس» امتداد حادثه عاشورا نیست، پس برچه اساسی مقدس شده است؟

عصر عاشورا، کربلا صحنه قربان‌گاه عاشقانی بود که اسماعیل‌گونه سر به قربانگاه سپردند و بدن آن‌ها زیر سُم اسب‌ها، گرفتار کینه شیطان شد تا انسان به خلیفه‌اللهی و امامت برسد؛ همان‌گونه که در کربلای جبهه‌ها، بدن بنده‌ترین بندگان خدا زیر شنی تانک‌ها، گرفتار کینه ایادی‌های شیطان بزرگ و سرپردگان ابلیس شد؛ حالا چه کسی است که نگوید «دفاع مقدس» امتداد حادثه عاشوراست.

آری! «دفاع مقدس» امتداد حادثه عاشوراست؛ چراکه عبرت‌ها و ایثارگری‌های آن، که برگرفته از قیام عاشوراست، همه و همه برای ملت‌های آزاده جهان الگو شد، گویی مبدأ دیگری را در تاریخ ایثار و مقاومت رقم زد و خونی تازه را در رگ‌های حادثه عاشورا جاری کرد؛ پس «کربلا، ما را نیز در خیل کربلائیان بپذیر، ما می‌آییم تا بر خاک تو بوسه زنیم و آن‌گاه روانه دیار قدس شویم».

و اما شهیدان؛ امروز مظهر همه حماسه‌ها و ایثارگری‌های دوران دفاع مقدس شهیدان هستند و همان‌گونه که دفاع مقدس امتداد حادثه عاشوراست، پس نگه داشتن یاد و خاطره آن‌ها، همان زنده نگه داشتن نهضت عاشوراست؛ آری! شهدا کاری حسینی کردند و ما باید حرکتی زینبی کنیم؛ بنابراین نباید از ۲۲ اسفند به‌عنوان روز بزرگداشت شهید غافل شد، باید فرصت مغتنم شمرد تا یاد و خاطره شهدا را گرامی بداریم و از مقام والای خانواده‌های آن‌ها تجلیل کنیم.