پس از معرفي ۱۹وزير معرفي شده از سوي رييس‌جمهور، جوي از بيم و اميد در خصوص دورنماي آينده ساختار اجرايي شكل گرفت كه لازم است ابعاد و زواياي گوناگون آن براي مردم تشريح شود.

واقع آن است كه مردم از ما در خصوص انتخاب كابينه پرسش‌هاي جدي دارند و مي‌خواهند بدانند چرا روند انتخاب و معرفي وزرا اينگونه شده است؟

يكي از مهم‌ترين وعده‌هاي ارايه شده در خصوص كابينه، مشاركت زنان در كابينه و سهم حداقل ۲۰درصدي زنان از كابينه است. بايد توجه داشت كابينه اعم از وزير و معاونان رييس‌جمهور است. از سوي ديگر هنوز ۲الي ۳معاونت رييس‌جمهور باقي مانده كه انتصاباتي در آنها صورت نگرفته است.

اميدواريم سهم زنان در معاونت‌هاي باقي مانده و در مراحل بعدي معاونت‌هاي وزرا ارتقا پيدا كند. يكي از جايگاه‌هاي سنتي زنان معاون امور زنان و خانواده رييس‌جمهور است كه طبيعتا بايد در اختيار يك خانم قرار بگيرد. لطيفه جالبي ميان زنان در اين زمينه شكل گرفته كه بر اساس آن گفته مي‌شود، اگر مسوولان رودربايستي نداشتند، براي معاونت زنان هم يك آقا انتخاب مي‌شد!

اين روزها كه بحث وزارت مطرح است، انتظار جامعه زنان اين بود كه حداقل ۲الي ۳وزير براي وزارتخانه‌هاي مختلف معرفي شوند تا حتي اگر يك الي ۲ نفر هم از مجلس راي اعتماد نگيرند، حداقل يك نفر به عنوان وزير پس از سال‌ها در كابينه حضور داشته باشد. اميدواريم كه خانم صادق بتوانند اعتماد مجلس دوازدهم و نمايندگان را جلب كرده و به عنوان نخستين وزير راه و شهرسازي راهي پاستور شوند. در عين حال نبايد فراموش كرد، وزارتخانه‌هايي هستند كه جنس كار و فعاليت آنها نرم‌افزاري و زنانه است و با حضور زنان، روحيه آنان و كاركرد بانوان سنخيت دارد. اما به اين موضوع در انتخاب‌ها توجهي نشد. حوزه‌هايي چون وزارت بهداشت، وزارت ارشاد، وزارت آموزش و پرورش، وزارت علوم و…از جمله اين حوزه‌ها هستند.

در بسياري از كشورهاي جهان، اين وزارتخانه‌ها در اختيار زنان قرار دارد. حتي وزارتخانه‌هاي سخت‌افزارانه‌اي چون دفاع، خارجه، اقتصاد، كشور و… نيز در اختيار زنان قرار داده مي‌شود تا روحيه تعاملي زنانه، الگوي تازه‌اي را در اين بخش‌هاي مهم ايجاد كند.

با اين توضيحات اميدوارم در ساير معاونت‌ها شاهد انتصاب خانم‌هاي بيشتري باشيم تا وعده‌اي كه در انتخابات داده شده بود تا جدي جامه عمل بپوشد. از سوي ديگر دولت بايد به اهميت مقوله اقناع عمومي توجه كند و تصميمات خود را با پوست‌هاي رسانه‌اي مناسب اجرايي كند. در اين بخش كمبودهاي جدي در كابينه و دولت مشاهده مي‌شود.

لازم است هرچه سريع‌تر زمينه‌هاي ارتباط رسانه‌اي دولت با افكار عمومي شكل بگيرد تا تصميمات اتخاذ شده با استدلال‌هاي مناسب همراه شود.

دولت بايد براي افكار عمومي شرح دهد كه از كدام مسير به يك چنين انتخاب‌هايي رسيده و چه محدوديت‌ها و معذوريت‌هايي در اين زمينه وجود داشته است.

*شهيندخت مولاوردي /اعتماد