*یادداشت

شهرت فی ذاته امری دوست داشتنی است و افراد مشهور همواره مورد علاقه عموم مردم بوده‌اند. افراد مشهور فارغ از اینکه از چه طبقه اجتماعی برخاسته‌اند و دارای چه گرایش‌هایی هستند به هر حال زیر نگاه علاقه‌مندان خود بوده و الگویی برای آنها محسوب می‌شوند. شاید در عصر کنونی با توجه به ایجاد و گسترش رسانه‌های گروهی این مقوله رشد بیشتری داشته و از این افراد مشهور به عنوان سلبریتی‌ها یاد می‌شود اما نباید آن را محصور در زمان حاضر کنیم.

در گذشته ایران کسانی بودند که در مناصب سیاسی و نظامی حضور نداشتند اما در میان قاطبه مردم نفوذی داشتند که در بسیاری موارد امورات جامعه را در دست می‌گرفتند. آنها به طور غیر رسمی در تصمیم‌گیری‌های سیاسی کشور دخالت می‌کردند. از پهلوانی چون «پوریای ولی» تا «غلامرضا تختی» و تا امروز که ستارگان سینما گوی شهرت را ربوده‌اند این سنت حفظ شده است اگر تا دیروز پوریای ولی در کنار مردم بود و آنها را رهبری می‌کرد اما با تاسف باید گفت سلبریتی امروز به ندرت در کنار مردم است.

سلبریتی امروز بیش از آنکه دغدغه درد مردم را داشته باشد دغدغه دیده شدن خود را دارد. هر چند که نباید این مساله را تعمیم داد اما وضعیت موجود و فضایی که سلبریتی‌ها علیه ارزش‌ها بوجود آورده‌اند مبین این موضوع است که آنها هر وقت از مردم حرف زده‌اند مرادشان غیر از مردم است. اگر مردم مساله این سلبریتی‌ها هستند پس چگونه است که هنجارها و ارزش‌های این مردم کوچک‌ترین اهمیتی برای آنها ندارد.

سلبریتی‌ای که کوچکترین اطلاعی از مسائل شرعی ندارد، درخواست می‌کند مراجع تقلید سگ را از دایره نجس بودن خارج کنند! در شرایطی که مردم در تامین حداقل معیشت خود تحت فشار هستند، یکی از همین سلبریتی‌ها با داشتن چند قلاده سگ عملا به اندازه چهار خانواده هزینه می‌کند. از همه مهمتر در جامعه اسلامی ایران که پوشش زن تابع حدود شرعی است بسیاری از هنرمندان پوششی را انتخاب می‌کنند که در مغایرت روشن با احکام اسلامی است و جالب اینکه این نوع از پوشش را نشانه‌ای از روشنفکری قلمداد کرده و مخالفان خود را مشتی متحجر مرتجع خطاب می‌کنند!

اوضاع پوشش هنرمندان تا جایی پیش رفته که با هشدار پلیس مواجه شده است. نوع سبک زندگی سلبریتی‌ها نه تنها با حدود اسلامی که با موازین ایرانی نیز همخوانی ندارد. پز وطن پرستی و شعار «حب الایران یجمعنا» نیز چنین مدی را نمی‌پسندد. متاسفانه با گستردگی فضای مجازی و حاشیه سازی و شایعه پراکنی، سلبریتی‌ها روی موجی سوار شده‌اند و بیشترین سود را می‌برند. حتی برخی از این سلبریتی‌ها با اظهارت خود عملا مقابل حاکمیت می‌ایستند. دیگر خبری از غلامرضا تختی نیست که حاضر نشود برای تلیغ یک ماشین ریش‌تراش و یا بازی در یک فیلم نازل عنان خود را به دست پول بدهد.

سلبریتی امروز برای پول بیشتر و ایستادن روی سکوی شهرت حاضر است هر کاری بکند. این سلبریتی‌ها باید بدانند به واسطه فرصت حضوری که نظام به آنها داده تبدیل به سلبریتی شده‌اند اگر نه بسیاری از آنها نه سواد هنری دارند و نه قدرت تحلیل سیاسی. آنچه که بیش از هر چیز دیگر اهمیت دارد این است که نوجوانانی که علاقه به شهرت دارند سعی می‌کنند خود را به هنرمند محبوبشان شبیه کنند و با هم رقابتی سیری‌ناپذیر دارند. سلبریتی‌ها باید بدانند مسئول مستقیم هر تاثیر سوئی هستند که بر نوجوانان می‌گذارند. وقتی کارد به استخوان برسد و فساد اخلاقی جامعه را تهدید می‌کند راهی نمی‌ماند جز فصد کردن برای خروج آلودگی‌ها و برخورد قهری با این سلبریتی‌ها توسط پلیس که نوعی فصد کردن جامعه است و باید انجام شود.

* رسول حسنی