گردهمایی اعضای هیات علمی و کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی امروز راس ساعت یازده در جلو درب اصلی سازمان مرکزی دانشگاه آزاد اسلامی برگزار شد.

این گردهمایی با توجه به شرایط کرونا و لزوم رعایت پروتکلهای بهداشتی صرفاً با حضور نمایندگان اعضای هیات علمی و کارکنان که از سراسر کشور به تهران آمده بودند و بدنبال فشارهای بسیار زیاد ناشی از تفاوت فاحش حقوق کارکنان و اعضای هیات علمی این دانشگاه با همکارانشان در وزارتین علوم و بهداشت برگزار گردید؛ حقوقی که کمتر از نصف حقوق همکارانشان در وزارتین است. بنا به اظهارات شرکت کنندگان، در صورت عدم تحقق خواسته های قانونی آنان، در گردهمایی‌های بعدی صرفا به حضور نمایندگان استانها اکتفا نشده و امکان حضور برای همه همکاران فراهم خواهد بود.

به گزارش “وقایع خبری” متن بیانیه این گردهمایی به شرح زیر است:

بسمه تعالی

یکی از افتخارات ما به عنوان دانشگاهیان دانشگاه آزاد اسلامی این است که توانسته‌ایم بیش از ۳۷ سال به رسالت اصلی خود که “تعلیم و تربیت” نیروی انسانی در کشور است، بپردازیم. بسیاری از مسئولان و مدیران میانی و رده بالای کشور، آموزش های خود را در این دانشگاه دیده اند و امروزه کمترین خانواده‌ای در ایران زمین وجود دارد که به طریقی با دانشگاه آزاد اسلامی مرتبط نبوده باشد. بدیهی است این دستاورد مهم طی این سالها با همت و پشتکار کارکنان خدوم این مجموعه بزرگ علمی و آموزشی اعم از اساتید و کارمندان میسر شده است.

علیرغم آنکه دانشگاه آزاد اسلامی در سال ۱۳۶۱ طبق ماده ۲ اساسنامه خود با هدف “آموزش و پژوهش” تأسیس گردید متأسفانه در غالب مصوبات آن، نه تنها تعریفی خاص جهت تأمین کرامت متولیان اصلی این هدف وجود ندارد بلکه از همان سالهای اولیه تأسیس، هم در مفاد اساسنامه وآیین نامه های تکمیلی دانشگاه و هم در قوانین مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی بعنوان نهاد بالادستی، نگاهی تبعیض آمیز و طبقاتی نسبت به کادر علمی و اداری این دانشگاه وجود داشته است تا آنجا که یک باور درجه دومی بودن نسبت به دانشگاهی که بیش از ۳۸ درصد بار علمی و آموزشی کشور را به دوش میکشد در جامعه فرهنگ سازی شده است.

شوربختانه در کشمش جریانهای سیاسی مخالف و موافق در خصوص وجود این دانشگاه همواره تلاش گردید تا دانشگاه دولتی در جایگاهی بسیار بالاتر قرار گرفته و به تبع آن دانشگاه آزاد از هرگونه حقوق و امتیازاتی که شامل حال کادر علمی و اداری دانشگاه دولتی می شود محروم و مورد تبعیض باشد. این نگاه ناهمسان از سوی نهادهای ذیربط، عدالت آموزشی را به شکلی جدی زیر سؤال برده است.

علی ایحال به تأکید مقام معظم رهبری که شاخصه مشروعیت تک تک مدیران را اجرای عدالت و وجود افراد مطالبه گر و آگاه به حقوق خودشان بر شمرده اند، ضرورت حفظ شأنیت و کرامت کادر علمی و اداری و خانواده ۳۰۰ هزار نفری دانشگاه ‌آزاد اسلامی به واسطه رفع بی عدالتی ها و قوانین و بخشنامه های تبعیض آمیز بیش از پیش وجود دارد. در این راستا، مطالبات ذیل به عنوان اهم خواسته های برحق دانشگاهیان دانشگاه آزاد اسلامی اعلام می گردد:

۱٫ همسان سازی حقوق و مزایای کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی با وزارتین.

۲٫ اجرای بخشنامه افزایش ۵۰ درصدی حقوق کارکنان از ابتدای فروردین ماه۱۳۹۹٫

۳٫ ساماندهی شخصیت حقوقی و اصلاح اساسنامه دانشگاه آزاد اسلامی.

بدیهی است انحصار پاسخگویی به معنای شکل‌گیری قوانینی است که زمینه ساز تبعیض، بی‌عدالتی و پایمال نمودن کرامت معنوی و امنیت مادی کارکنانی است که موجودیت خود را سالیان سال در اختیار این مجموعه عظیم قرار داده اند تا بقای این نهاد علمی و آموزشی علیرغم تمامی بی عدالتی ها حفظ شود.

قطع به یقین چنانچه به مطالبات قانونی و بر حق این قشر خدوم و مخلص که با تمام وجود طی این سالها صادقانه خدمت نموده‌ و جزء به ارتقای معنوی و علمی سرمایه های انسانی کشور نیاندیشیده اند بی توجهی شده و شأنیت، کرامت و معیشت آنها بیش از این مغفول واقع شود، ظلم مضاعفی شکل گرفته است.

در انتهای کلام می‌طلبد مسئولان محترم و نهادهای ذیربط سازمان مرکزی، وزارتین، مجلس شورای اسلامی و تمامی مدیران محترم اجرایی کشور با اقداماتی عاجل دغدغه‌ مندی خود جهت حل مشکلات حاد دانشگاه آزاد اسلامی و توجه به خواسته های برحق کارکنان آن را اثبات نمایند.