یک مطالعه جدید، مسیرهایی را که از طریق آن وجود یا عدم وجود بوهای خاص می‌تواند باعث روشن و خاموش شدن ذخیره چربی در روده‌ شود را شناسایی کرده است.

به گزارش نیو اطلس، یک گروه تحقیقاتی از دانشکده پزشکی “بایلور”(Baylor) که چگونگی کارکرد اعصاب بویایی در تنظیم سوخت و ساز چربی در کرم‌های الگانس را ردیابی کردند، می‌گوید: سیگنال‌های حس بویایی می‌توانند مکانیسم‌های ذخیره چربی را بدون تأثیر در اشتها یا عادت‌های غذایی، خاموش یا روشن کنند.

کرم‌ها به دلیل سادگی سیستم‌های بویایی‌شان انتخاب شدند. کرم‌های الگانس(elegans) تنها سه جفت نورون بویایی دارند و از ترکیبی از آنها برای تشخیص طیف اندکی از بوها که برای آنها مفید است،  استفاده می‌کنند.

سیستم بویایی انسان از لحاظ ساختاری مشابه این کرم‌ها اما بسیار پیچیده‌تر است، چرا که انسان بین ۱۰ تا ۲۰ میلیون نورون گیرنده بویایی دارد و می‌تواند بین رایحه‌های بسیار وسیع‌تری تمایز قائل شود.

این گروه تحقیقاتی به سرپرستی دکتر “آیزه سنا متلو”، از تحریک نوری اپتوژنیک برای فعال سازی نورون‌های بویایی مستقل در کرم‌ها استفاده کرد و اثرات آن را از طریق مدارهای عصبی انتخابی به مسیرهای عصبی که ذخیره چربی را در روده کنترل می‌کنند، ردیابی کردند.

این کرم‌های تحریک شده در کنار گروهی از کرم‌های دست نخورده قرار داده شدند و مشاهده شد که تفاوت معنی داری در میزان غذا خوردن، میزان حرکت یا دفع آنها به وجود نیامده است، اما میزان چربی در روده آنها تغییر کرد و نشان داد که وجود یا عدم وجود بوهای خاص، قدرت کنترل متابولیسم چربی را در کرم‌ها دارد.

دکتر “منگ وانگ” استاد ژنتیک مولکولی و ژنتیک انسان در بایلور گفت: اگرچه تحقیقات بیشتری مورد نیاز است، اما ممکن است رایحه‌های خاص باعث تغییر در متابولیسم چربی و در نتیجه کاهش وزن شوند. این نشان می‌دهد ما ممکن است مجبور باشیم نه مراقب آنچه می‌خوریم، بلکه مراقب آنچه بو می‌کنیم، باشیم.

“موتلو” گفت: تحقیقات ما همچنین به مکانیسم احتمالی ارتباط بین بیماری‌های عصبی مانند آلزایمر و چاقی اشاره دارد، چرا که ممکن است تخریب اعصاب بویایی موجب جلوگیری از ارسال پیام‌های مهم به روده شود.

این مطالعه در مجله Nature Communications منتشر شده است.