وقایع خبری: مسمومیت با مونوکسیدکربن یا گازگرفتگی مسمومیتی است که به خاطر تنفس گاز خطرناک مونوکسیدکربن ایجاد می شود.

این مسمومیت که به وسیله انواع وسایل گازسوز از جمله بخاری، آبگرمکن، پیک نیک و حتی زغال ایجاد می‌شود، بیشتر در زمستان دیده می‌شود. اگر دودکش یا تهویه یک مکان مسدود باشد، گاز مونوکسیدکربن منتشر شده از وسایل مذکور امکان خروج نمی‌یابد، در محیط ساختمان منتشر شده و سبب مسمومیت و در نهایت مرگ می‌شود. مرگ بر اثر گازگرفتگی را «مرگ خاموش» می‌نامند.
مونواکسیدکربن یک گاز بی رنگ و بی بو است که بر اثر احتراق ناقص انواع سوخت‌ها تولید می‌شود و می‌تواند باعث ایجاد آسیب در افراد شود. اهمیت موضوع اینجاست که این گاز به دلیل بی رنگ و بی بو بودن به سرعت می‌تواند علایم مسمومیت را در افراد ایجاد کند.
مسمومیت با مونواکسیدکربن می‌تواند طیف وسیعی از علایم را شامل شود که در بیماری‌های مختلفی دیده می‌شود. بسیاری از این علایم شبیه به علایم سرماخوردگی است و اکثر افراد فکر می‌کنند به دلیل سردی هوا دچار سرماخوردگی شده اند و سعی در خوابیدن می‌کنند. ابتلای تمام افراد خانواده به علایمی شبیه به آنفلوانزا، بروز این مسمومیت در افراد را نشان می‌دهد.
نشانه‌های اولیه مسمومیت با مونوکسید کربن

۱. سردرد
۲. ضعف جسمانی
۳. سرگیجه و بی قراری
۴. تهوع و استفراغ
۵. خواب آلودگی، کسلی و خستگی
پس از گذشت دقایقی و افزایش میزان مسمومیت با مونواکسید کربن، علایم خطرناک‌تر بروز می‌کند از جمله:
۱. کبودی دست، دور لب‌ها و نوک انگشتان
۲. تنگی نفس
۳. بی هوشی
اقدامات پیشگیرانه
۱. کنترل مسیر و منافذ دودکش قبل از راه اندازی بخاری، بهترین راه پیشگیری از بروز حوادث مسمومیت با مونوکسیدکربن به شمار می‌رود و دقت و توجه به داغ بودن دودکش نیز بهترین آزمایش سلامت دودکش است.
۲. داشتن کلاهک مخصوص (کلاهک H) برای دودکش در پشت بام‌ها برای جلوگیری از بروز خاموشی بخاری و به دنبال آن انتشار گاز مونوکسیدکربن اهمیت بالایی دارد.
۳. فراموش نکنیم استفاده از وسایل گرمایشی استاندارد در پیشگیری از این مسمومیت از اهمیت بالایی برخوردار است و بخاری‌های بدون دودکش به هیچ عنوان از تولید گاز مونوکسیدکربن جلوگیری نمی‌کنند.
اقدامات مهم در صورت بروز حادثه
· خونسرد باشیم.
· با اورژانس ۱۱۵ تماس بگیریم.
· از ایمنی صحنه مطمئن شویم.
· فرد مسموم را از محیط آلوده به هوای آزاد منتقل کنیم و یا در صورت عدم امکان، در‌ها و پنجره‌ها را باز کنیم.
· بیمار را در حالت استراحت قرار داده و حرکت ندهیم.
· یقه پیراهن، کمربند و لباس‌های تنگ افراد مسموم را باز کنیم.
· راه هوایی بیمار را بررسی کنیم.
· در صورتی که بیمار بیهوش است او را به صورت خوابیده به پهلو نگه داریم.
· در صورت امکان، اکسیژن رسانی را شروع کنیم.