زنجبیل گیاهی گلدار است که از چین سرچشمه گرفته است. با زردچوبه ، هل و گالانگال ارتباط دارد. ریزوم (قسمت زیرزمینی ساقه) بخشی است که معمولاً به عنوان ادویه مورد استفاده قرار می گیرد. اغلب به آن ریشه زنجبیل یا به سادگی زنجبیل گفته می شود.

زنجبیل دارای سابقه بسیار طولانی در استفاده در اشکال مختلف طب سنتی است. از این ماده برای کمک به هضم ، کاهش تهوع و کمک به مبارزه با آنفولانزا و سرماخوردگی استفاده شده است. 

زنجبیل را می توان تازه، خشک ، پودر یا به عنوان روغن یا آب میوه استفاده کرد و گاهی به غذاهای فرآوری شده و مواد آرایشی اضافه می شود. این یک ماده بسیار متداول در دستور العمل ها است.

زنجبیل یک ادویه محبوب است. ماده ای با خواص ضد التهابی و آنتی اکسیدانی قدرتمند است.

به نظر می رسد زنجبیل برای درمان حالت تهوع بسیار مؤثر است. به عنوان مثال ، سابقه طولانی در استفاده از آن به عنوان داروی بیماری دریایی وجود دارد ، و شواهدی وجود دارد که نشان می دهد به همان اندازه داروهای تجویزی مؤثر است.

زنجبیل همچنین ممکن است تهوع و استفراغ بعد از عمل و در بیماران سرطانی که تحت شیمی درمانی قرار دارند تسکین دهد.

اما ممکن است در هنگام تهوع مربوط به بارداری ، مانند بیماری صبحگاهی ، موثرترین باشد .

طبق بررسی ۱۲ مطالعه که در کل ۱،۲۷۸ زن باردار انجام شده است ، ۱-۱٫۵ گرم زنجبیل می تواند علائم تهوع را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. با این حال ، زنجبیل در این مطالعه هیچ تاثیری در قسمت استفراغ نداشت.

اگرچه زنجبیل ماده ایمنی محسوب می شود ،اما در صورت بارداری قبل از مصرف مقادیر زیاد با پزشک خود مشورت کنید. برخی معتقدند که مقادیر زیادی می تواند خطر سقط جنین را افزایش دهد ، اما در حال حاضر هیچ مطالعه ای برای اثبات از این امر وجود ندارد.