#انتشارات_ رویای _آبی مجموعه اشعار ” خنده سرد ” ، از سروده های اسفندیار شیخی را در ۵۰۰ نسخه چاپ و روانه بازار کتاب کرد .  او  در این مجموعه ۱۹۹صفحه ای بیش از ۳۰۰قطعه از اشعار خود رابه منتشر کرده است و نام کتاب خود را از قطعه ای از اشعار نیما یوشیج برگزیده است .

شیخی که اکنون دوران بازنشستگی خود را سپری می کند ، فارغ التحصیل رشته زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه جندی شاپور اهواز در سال ۵۴ است .

سه قطعه از اشعار این مجحموعه را باهم بخوانیم :

۱)« متروک »

وقتی زمینْ

با نصف النهارِ سیاسْت  

كرت کرت می شود.

آیا عشق

بازهم مفهوم مشترکی است.

ای عشق منکَسَر

ای عشقِ گمشدهْ

به کجایت بخوانم.

در این نصف النهارِ متروک.

۲)«باور نمی‎کنم»

باور نمی کنم

که یادِ سپیدِ عاطفه

در برودت دستان تو

مُرده است!!

باور نمی کنم

که در اخم ابروانت به رنج

شیرابۀ ی آسودگی را

در اجتماع یائسۀ مادران

بنوشی!

آن نوشداروی جنگل سبز

دیریست در عطالت مبهم

بی حضور آدمیان

در هفت قلۀ بی سیمرغ

و در هفت توىِ جدار ساروج مانده است.

۳)«آسمان»

ابرها پایین‎تر آمده‎اند

شانه‎ها زیر بار خود خسته‎اند

نگاهی تاریک که در خیال دور دست

فرومانده است.

آسمان چه غمگین است

از بی ستاره‎گی دارد

دارد

می‎بارد.