دکتر باقر ساروخانی – پدر علم جامعه شناسی ارتباطات

انسان ذاتاً موجود خلاقی استً. یونانیان باستان براین عقیده بودند که انسان در هر شرایطی اقلیمی و سنی که باشد ذات او خلاق و اندیشمند است ولی در بسیاری موارد جامعه مانع بروز ذات خلاق انسان ها می شود.

فیلم عصر جدید چارلی چاپلین در سال ۱۹۴۵ یکی از شاهکارهای ادبیات رسانه است که در این فیلم اعتراف می شود به این موضوع که در رسانه های جدید انسانها شبیه گوسفند و حیوانات بدون خلاقیت کار یکنواخت بدون فکر انجام می دهند و حتی غذا در محل کارشان سرو می شود و کارهای زنجیره ای یکنواخت تولید می شود. در این شرایط امکان تغییر در کار وجود ندارد و سکانس هایی که خروج کارگران از کارخانه را کنار گله ی گوسفندان نشان می دهند.

در واقع پیام این فیلم این است که در سازمانهای جدید خلاقیت از بین رفته و کارهای تکراری باعث فرسایش در افراد می شود. مهمترین نمونه خلاقیت کارآفرینان هستند که بالاترین درجه خلاقیت را دارند که دست به ایجاد کارهای تازه و بدیع می زنند مانند کسانی که با تجزیه زباله های آهن آلات را جداسازی کرده و تبدیل به شمش می کنند و پس از فروش ارزش افزوده از آن ایجاد می شود.

در واقع افراد مبتکر و خلاق آینده نگر هستند و از آینده و سرانجام خلاقیت نمی ترسند، بنابراین اعتماد دیگران را جلب کرده و اقدام به تاسیس شرکتها و مجموعه های بزرگ می کنند.

کارآفرینان تجسم توفیق خلاقیت هستند و برای ایجاد خلاقیت در جامعه باید به تربیت نیروی خلاق و ایجاد مسیر و شرایط جامعه پذیری خلاقیت نیز فکر شود. جامعه پذیری خلاقیت با تاکید بر سه عامل مهم آموزش در خانه، مدرسه و رسانه های جمعی تحقق می یابد و انسان وقتی وارد جامعه می شود جامعه باید خلاقیت او را تشویق کند و ابتکار صورت بگیرد ما در روابط عمومی های مان نیازمند تولید و مدیریت و ارتقاء خلاقیت هستیم.