🌐 در وصف امیر مومنان حضرت علی ( ع ) کتابها تحریر شده و جملات بسیار نوشته اند. قول های مکرر گفته اند و آوازه ی او را زیاد ستوده اند. انسانی والا و به غایت شریف و بلند طبع که از منظر انسانی فوق العاده متواضع و خاکی بوده و زین سان میان القاب ریز و درشتی که به ایشان نسبت داده اند ؛ ابوتراب به معنای پدر خاک را بیش از همه پذیرفته بود و آن را دوست می‌ داشت.

🌐 جهان انسان ها و دنیایی که در آن بشریت رخصت حضور یافته بی مرام علی زندگی را لنگ می بیند. در حقیقت آن چه فانوس راه و چراغ هدایت برای رستگاری بشر منظور است در مرام علی و زندگی علی معنا یافته است. او را به افراط مدح کرده اند و بسیار ستایش نموده اند.‌ و علی تنها در پاسخ مداحان و تعریف کننده گان با زبانی ساده ولی قابل فهم گفته که من از آنچه به زبان می‌ آورید کوچکتر و از آنچه در ذهن می‌پندارید ، بزرگترم.

🌐 مدح حاکمان و راهبران دین در لسان مداحان ؛ همان تعبیر زیبای علی ست. حاکم دینی نیازی به مدح و ثنا ندارد‌‌. او برگزیده یا انتخاب شده یا منتصب به اجرای فرامین انسانی برای رستگاری بشر است. آن چه او را از سایرین ممتاز کرده و برایش تفاوت و فرق آفریده نوع نگاه او به انسان است. انسانی که می تواند مرام و منش و سیرت علی را الگو کند و جهانش را به نیکی و خیر بسازد دیگر نیازی به مدح و ثنای تو خالی ندارد. در جهان پیش روی نگاه علی دنیا بسیار پست و کوچک و حقیر است و طمع آدمیان از نفع و سود دنیا علی را به تعجب واداشته است‌. طمعی که نه خیر انسان که شر او را تعقیب می کند.

🌐 در غدیر خم پیامبر راستی ها و کردارهای انسانی وقتی دستان علی را بلند کرد و از باب معرفی پس از خود جامعه را به علی سپرد از این رو دارای اهمیت تاریخی و بشری ست که جامعه بی الگو و بی مدل و بی راهنما و بی چراغ نباشد. جامعه ی بی چراغ تاریک است. در تاریکی نور جان ندارد و حیات در ظلمات محدود است. علی نور بود که هنوز و تا تمام دنیا روشنی را در پس حضورش مدیریت کرده و به حاکمان و راهبران دین درس اخلاق داده است. مرام و منش آموخته است. و آنها را نسبت به جایگاه خطیری که دارند زیرکانه هشدار داده است.

🌐 اگر حاکمان و راهبران دین ؛ شاهان و امپراطوران ؛ وزرا و مدیران و مردمان این جهان به مرام نامه علی توجه می کردند و چراغ پیش رو را نه با عینک که با چشم دل می نگریستند و بر گورهای قبل از خود با نگاه عبرت آموز توقف داشتند ؛ اینک حال جهان بسیار خوب بود.‌ حیاتِ ظلم و ستم این سان طولانی نمی شد و نور به حبس و تاریکی نمی رفت. از علی برایمان بسیار یادگاری مانده. اما مرام علی از تمام آنها فاخرتر و شیک تر و قشنگ تر و دیدنی تر است.

*جعفر بخشی بی نیاز