✍️امیر(هومن)صادقی

توسعه در همه جای جهان با شعار، قومیت گرایی ، سیاسی نگری و مصلحت طلبی فردی در تضاد بوده و همیشه تنها جوامعی که از این عناوین عبور کرده اند مسیر ترقی و پیشرفت را پیموده اند.
شهر قزوین به عنوان یک شهر میانه اندام و بسیار مهم از نظر سوالجیشی و ترانزیتی همواره مورد توجه بوده و مسائل بسیار کوچک این شهرنیز همواره با انعکاس قابل توجهی برخوردار بوده و خواه ناخواه این شهر را در مقام مقایسه با سایر شهرهای همجوار و همردیف از نظر وسعت و جمعیت قرار داده است. هر فرد منصفی با یک نگاه اجمالی براین باور خواهد رسید که این شهر علی رغم فعالیت و زحمات برخی شهروندان و مسئولان آنچنان که باید در راه توسعه موفق نبوده است.که البته مدیریت شهری دراین میان بیشترین سهم را از نظر بی توجهی ها و بی برنامه گی ها برخود اختصاص داده است .

بی برنامگی های اخیر بیش از پیش باعث شکاف بین مدیریت شهری و شهروندان و در واقع هرز رفتن بزرگترین سرمایه این شهر یعنی مشارکت جمعی و عمومی گردیده است. و این در حالی هست که همین شهروندان بوده اند که با انتخاب خود سرنوشت توسعه و ابادانی شهر خود را به منتخبین خود سپرده اند بنابر این بر همگان اشکار است که کارنامه عالی و یا برعکس ضعیف این منتخبین مستقیما به شهروندان بر میگردد .علی ایحال بار دیگر زمان آن رسیده است که مردم عزیز با حضور دیگر باره خود افسار توسعه و پیشرفت شهر خود را به افراد امین تر و با صلاحیت تر بسپارند و اینجاست که این سئوالات مطرح میشود.

۱- آیا واقعا با شعار و نگاهها و تفاسیر قومیتی و مصلحت اندیشیهای فردی این شهر اباد خواهد شد؟

۲- آیا برای توسعه و ابادانی یک شهر با درجه اهمیت بالا مانند شهر ما صرفا پاک دستی و جایگاه اجتماعی خوب داشتن کافی خواهد بود؟

۳- آیا در شرایط پیچیده و بسیار مهم از نظر فن آوری و تکنولوژی با تفکر سنتی و تحصیلات غیر مرتبط می توان همگام با دیگرشهرهای کشور و جهان برای توسعه و عمران شهرمان برنامه ریزی کرد؟

۴- آیا مطالبه عمومی و دینی که حداقل چند هزار نفر با قبول یک فرد به عنوان یک شورا در دوش وی میگذارند بار سبکی هست که هر کسی به هر قیمتی بخواهد زیر بار چنین مسئولیتی برود؟

این سئوالات و هزاران سئوال دیگر هر شهروند عادل و منصفی را بر آن وا میدارد که در انتخاب خود دقت کرده و فارغ از برخی مسائل پیش پا افتاده و بسیار موقتی به پیشرفت و ترقی شهر خود بیاندیشد.چرا که نیک میداند مسئول است و باید به مردمان خویش پاسخگو باشد.