تهران از جمله شهر‌های قرمز کرونایی است و هر روز تعداد کشته شده‌های کرونا بیشتر می‌شود. روز‌های در خانه ماندن یا بیرون رفتن با رعایت‌های بسیار طولانی شده است و همگان بر این باور هستند که تحت فشار روانی قرار گرفته‌اند. در کل نباید از شهر خارج شد چرا که منطقی ندارد، اما باید به فکر سلامت روان هم بود و کاری برای آن کرد. یکی از بهترین کار‌هایی که می‌توانید انجام دهید رفتن به کوه‌ها و قله‌های کوچک در شهرتان است تا در محلی قرار بگیرید که بدون استرس کرونا باشید و از سویی که آرام بخشی بهتر از طبیعت وجود دارد. ادامه مطلب را بخوانید تا با چند قله کوچک در تهران آشنا شوید.  

درکه (پلنگچال)

اگر عادت به ورزش و کوهنوردی ندارید ابتدای کار از درکه شروع کنید. تا هم به شما خوش بگذرد و اولین بار کوه رفتن شما، آخرین بارتان نباشد. مسیر درکه یا پلنگچال در روز‌های تعطیل، مخصوصا در فصل تابستان پر از رفت و آمد می‌شود. قله پلنگچال را یکی از قله‌های شمال شهر تهران است که از سمت درکه می‌توان برای صعود به آن اقدام کرد. پناهگاه پلنگچال هم در مسیر صعود به همین قله قرار دارد. فاصله میدان درکه تا پناهگاه پلنگچال حدودا ۱۰ کیلومتر است. برای پیمودن این فاصله، با توجه به شیب مسیر حدود دو تا سه ساعت پیاده‌روی لازم است. امکاناتی مثل رستوران، کافه، قهوه خانه، سرویس بهداشتی و… در این مسیر در دسترس قرار دارد.   دارآباد دارآباد یکی از خوش آب و هواترین مناطق تهران است که ۱۷۵۰ متر ارتفاع دارد و مسیر سرسبز و مناسبی برای کوهنوردی دارد. ابتدای مسیر دارآباد شیب تندی دارد که نگذارید مانع ادامه دادن شما شود چرا که با تمام شدن شیب با مسیری زیبا و آسان می‌توانید ارتفاع بسیاری را طی کنید. در طول مسیر چشمه‌های پر آب، آبشار‌های کوچک و حوضچه‌های زیبایی دیده می‌شود. اما در روز‌های اخیر که با توجه به بارش‌های گذشته آن چنان منتظر مسیر همیشگی نباشید. برای کوهنوردی در مسیر دارآباد، سه مسیر شما پیش رو دارید که یکی از آن‌ها دره کوچکی را شامل می‌شود. شاید عبور از این دره برای افراد عادی و کوهنوردان تازه کار کمی سخت باشد. اما کوهنوردان حرفه‌ای به راحتی از این دره عبور می‌کنند. برای رسیدن به دارآباد با اتوبوس یا مترو، باید خودتان را از طریق اتوبوس‌های راه آهن-تجریش و یا خط مترو تجریش، به ایستگاه تجریش برسید. پس از پیاده شدن در این ایستگاه، سوار اتوبوس‌های تجریش-دارآباد شوید و در ایستگاه پله پیاده شوید.  

چین کلاغ

چین کلاغ از قله‌های جنوبی البرز با ارتفاع ۲۸۲۰ متر است. این کوه از شمال به یونجه‌زار و از غرب به کوه‌های امامزاده داوود و از شرق به کوه‌های درکه و از جنوب به منطقه سعادت‌آباد و فرحزاد و بخشی از محله‌ی درکه محدود می‌شود. چین کلاغ قبل امامزاده داوود غربی‌ترین قله شناخته شده در رشته کوه توچال است. مسیر‌های مختلفی برای صعود به چین کلاغ وجود دارد، اما ۳ تا مسیر معروف و اصلی دارد که اولین گزینه برای بیشتر کسانی که می‌خواهند به قله چین کلاغ صعود کنند از سمت سعادت آباد و فرحزاد است که تقریبا بیشتر مسیر از روی یال رد می‌شود. مسیر دوم از سمت معدن سنگ سبز درکه گذر می‌کند که یک سوم مسیر از دره و مابقی از روی یال رد می‌شود که یکی از زیبا‌ترین مسیر‌ها برای صعود به چین کلاغ است؛ و مسیر سوم که بخشی از مسیر آن را مسیر کوهپیمایی پلنگ چال تشکیل می‌دهد که از دره‌ی کارا و جنگل کارا رد می‌شود که زیبایی فوق العاده‌ای دارد در انتها مسیر به گردنه‌ی کارا می‌رسد که همان طور که گفته شد مسیر بین دوشاخ و چین کلاغ است.  

ولنجک

مسیر ابتدایی ولنجک به شدت دستکاری شده است اگر به دنبال طبیعت بکری هستید سمت ولنجک نروید. اما هر چه ارتفاع را بیشتر کنید لذت بیشتری خواهید برد. ارتفاع قله‌ی ولنجک حدودا ۳۹۶۰ متر است. در ابتداری مسیر کوهنوردی ولنجک امکانات و تجهیزات تفریحی خوبی تدارک دیده شده است. شما می‌توانید با کمک تله کابین نیمی از مسیر را طی کنید و بعد از آن کوهنوردی را شروع کنید. این مسیر برای کسانی که علاقه به شب روی در کوه دارند نیز جذاب است چرا که امکانات روشنایی نیز دارد. کلمه توچال، چال آبگیر یا دریاچه‌های کوچک ترجمه می‌شود. از آنجایی که در نزدیکی قله توچال، دریاچه‌ای از یخ طبیعی قرار دارد، نام این محدوده را توچال انتخاب کرده اند. در مسیر ولنجک تا ایستگاه یک که همان مسیر تله کابین است، جاده‌ها آسفالت شده هستند و خدمات رفاهی خوبی هم در دسترس است. از ایستگاه دوم به بعد امکانات رفاهی در مسیر دیده نمی‌شود، پس اگر چیزی لازم دارید با خودتان همراه داشته باشید.  

کلکچال

برای رسیدن به مجتمع کلکچال که در ارتفاع ۲۶۰۰ متری قرار دارد، باید از مسیری پهن و کم شیب عبور کنید. این مسیر سهل العبور است، اما در فصل زمستان به یخ زدن و لیز شدنش خطرناک می‌شود. از مجتمع کلکچال به سمت شمال غربی، به طرف گردنه‌ای وسیع به نام گرز دره می‌روید. از آنجا یال شمال شرقی به سمت قله کلکچال با ارتفاع ۳۳۴۰ متر می‌رود و امتداد مسیر به سمت غرب به پناهگاه شیرپلا منتهی می‌شود. امکانات خوبی در مسیر برای پذیرایی از کوهنوردان وجود دارد. در ایستگاه‌های ۱ و ۲ و ۳ کافه‌هایی وجود دارد که برای صرف یک صبحانه خوشمزه بعد از چند ساعت پیاده روی عالی هستند. پس از ایستگاه ۳ به آبخوری پایین تپه نورالشهدا و از آن پس به اردوگاه خواهید رسید. دسترسی به مسیر کلکچال از پارک جمشیدیه کار ساده‌ای است.  

 دربند یا شیرپلا

مسیر کوهنوردی دربند هم می‌تواند یکی از بهترین مسیر‌های کوهنوردی در تهران باشد. ارتفاع این منطقه ۱۸۰۰ متر است و به قله توچال دسترسی دارد. در قسمت ورودی دربند، میدان سربند قرار گرفته که با مجسمه‌ای به نام تندیس کوهنورد تزئین شده است. مسیر کوهنوردی دربند دقیقا از همین میدان شروع می‌شود و در ایستگاه پنجم توچال به پایان می‌رسد. آبشار دوقلو یکی از دیدنی‌های مسیر دربند است که در مسیر کوهنوردی آن‌ها را می‌بینید. حدودا ۵۰ متر بالا‌تر از این آبشار، پناهگاهی به نام شیرپلا واقع شده است. شیرپلا در گویش مازندرانی همان شیر برنج ترجمه می‌شود که در گذشته یکی از غذا‌های اصلی بوده است. به جز آبشار دوقلو، دو چشمه به نام‌های نرگس و فرخلا هم در این مسیر وجود دارد. شیرپلا به کوه جدی محسوب می‌شود در نتیجه با تجهیزات مناسب به این کوه بروید.   گلابدره مسیر گلابدره از آن مسیر‌ها است که خوشبختانه خبری از رستوران‌ها و شلوغی‌های آن چنانی نیست، اما اگر این مسیر را انتخاب کنید ابتدا در ذوقتان خواهد خورد چرا که ماشین‌های سنگینی را می‌بینید که مشغول کار کردن هستند و در حال برهم زدن طبیعت. مسیر کوهنوردی گلابدره، حد فاصل بین کلکچال و دربند است و ارتفاع ۱۸۰۰ متری دارد. در سمت چپ مسیری که به سمت کوهنوردی در گلابدره منتهی می‌شود، می‌توانید به سورتمه سواری بروید و این تفریح را هم تجربه کنید.