محمدكاظم انبارلویی

انتخابات ۱۴۰۰ برای ملت ایران، یک انتخابات سرنوشت‌ساز و برای دشمنان انقلاب نیز فوق‌العاده مهم است. انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ از این باب اهمیت دارد كه آیا ملت ایران پس از ۴۰ سال موفق به تشكیل «دولت اسلامی» خواهد شد. ما طی ۴۰ سال گذشته در دولت‌سازی براساس مبانی اسلام و قرآن، كم آوردیم.
همگان معتقدندكلید حل مشكلات در دست یک «دولت انقلابی»، «حزب‌اللهی» و «جوان» است. بارها مقام معظم رهبری به این مهم اشاره و تأكید فرمودند.
سؤال مهم و كلیدی كه در ذهن مردم، نخبگان و دلسوزان كشور شكل گرفته، این است كه؛ رئیس‌جمهور تراز دولت اسلامی كیست؟ معاونین و وزرایی كه می‌خواهند طی چهار سال او را همراهی كنند، آیا واجد شرایط و صفات یک كارگزار تراز دولت اسلامی می‌باشند؟ پاسخ به این پرسش كلیدی، معمای رسیدن به پرسش چیستی و كیستی «دولت اسلامی» است.
انقلاب اسلامی بیش از ۴۰ سال به همت پایداری و مقاومت مردم سرپا ایستاده است. نظام جمهوری اسلامی ۴۰ سال است در برابر تندبادها، طوفان‌های سیاسی و توطئه‌ها در داخل، منطقه و جهان تاب‌آوری خود را نشان داده، اما نتوانسته است در پدیداری یک دولت اسلامی با مختصات استانداردهای الهی و قرآنی توفیقی كسب كند.
مردم بیش از ۴۰ بار به پای صندوق‌های رأی رفتند، اما در شناسایی و گزینش كارگزاران تراز اسلامی توفیق صددرصدی نداشتند. همه آن‌هایی كه خود را در معرض رأی مردم گذاشته‌اند، صلاحیت علمی، عملی و تجربی نداشتند. آن‌ها هم كه داشتند، به دلایلی خود را در معرض رأی مردم نگذاشتند.
مردم سؤال می‌كنند؛ آیا احزاب و گروه‌های سیاسی و نیز رجال سیاسی – مذهبی كه خود را برای ورود به صحنه رقابت‌های سیاسی آماده می‌كنند، مسئله شكل‌گیری «دولت اسلامی» با كارگزارانی كه باید در تراز دولت اسلامی باشند در دستوركار خود دارند؟ مردم سؤال می‌كنند؛ تئوری و مصداق مطرح در شكل‌گیری دولت اسلامی آینده چیست؟ آیا احزاب و رجال سیاسی و مذهبی حاضرند به این سؤال پاسخی شفاف بدهند؟
مردم سؤال می‌كنند؛ آیا در انتخابات آینده با یک دوقطبی یا چندقطبی روبه‌رو هستیم كه سرویس‌های امنیتی آمریكا، اسرائیل و انگلیس نان ناامنی در داخل و بی‌ثبات سازی خود را در شكاف‌های این رقابت پخت و پز كنند؟ یا با یک اجماع ملی برای رسیدن به «دولت اسلامی»؟! آیا احزاب و گروه‌ها حاضرند مردم را در رسیدن به این اجماع ملی كه متضمن امنیت ملی باشند، كمک كنند؟
پرسش دیگری كه در ذهن مردم شكل گرفته، این است كه دشمنان اسلام و انقلاب كه طی ۴۰ سال گذشته همواره در مسیر شكل‌گیری «دولت اسلامی» مشغول دسیسه و توطئه بوده‌اند،‌ چه برنامه‌ای دارند؟ آیا با حمایت تلویحی و تصریحی از یک قطب رقابت می‌خواهند در تاریخ انتخابات اثرگذار باشند یا با ناامیدی از همه اضلاع رقابت، همچنان در مسیر براندازی نظام تاخت و تاز می‌كنند؟!
پاسخ این پرسش از جهاتی برای مردم روشن است؛ در هر دو صورت آن‌ها همه توان خود را برای جلوگیری از شكل‌گیری «دولت اسلامی» به كار خواهند بست. فقط می‌ماند هوشیاری و هوشمندی سران اضلاع رقابت كه در زمین دشمن بازی نكنند و خود را متعهد به استقلال كشور و عزت مردم بدانند.
مردم می‌دانند دشمن ۴۰ سال است در راه شكل‌گیری «ایجاد یک نظام اداری صحیح و اسلامی» از طریق نفوذی‌ها در داخل و فشار از بیرون اخلال می‌كند. دشمن در جنگ اقتصادی وجب به وجب سفره مردم را هدف قرار داده است. آن‌ها نیک می‌دانند كارآمدی نظام و شكل‌گیری دولت اسلامی، تیر خلاص به توطئه‌های آن‌هاست. آیا بازیگران اصلی و فرعی انتخابات آینده به همین میزان حساسیت و هوشمندی دارند؟
همه اضلاع رقابت در انتخابات ۱۴۰۰ باید با این هوشمندی و نیز هدفگذاری وارد معركه رقابت‌ها شوند كه نتایج انتخابات حتما منجر به تضمین استقلال، امنیت، حفظ منافع و مصالح ملی و كارآمدی نظام اجرایی كشور و شكل‌گیری «دولت اسلامی» باشد.
انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ قرار است در قاب اصول و معیارهای بیانیه گام دوم برگزار شود. اصول و مؤلفه‌هایی در بیانیه گام دوم برای «نظام‌سازی» ارائه شده است.
این «نظام‌سازی» حتما باید براساس ارزش‌هایی چون آزادی، عدالت، استكبارستیزی، معنویت، عقلانیت و مردم‌سالاری  باشد و اگر غیر از این مفاهیم به چیز دیگری فكر شود، نه اسلامی است و نه مردمی!
حرف آخر مردم در آستانه انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ این است كه نظام اداری كشور پس از ۴۰ سال نیاز به یک آچاركشی فكری، فقهی و تئوریک دارد. آن‌ها این آچاركشی را در قاب و ساخت دولت حزب‌اللهی، انقلابی، جوان و جهادی جست‌وجو می‌كنند. آیا احزاب، گروه‌ها و رجال سیاسی و مذهبی كشور كه اضلاع رقابت انتخابات آینده را شكل می‌دهند به لحاظ علمی و تجربی، توان و صلاحیت این كار را دارند؟ این مهم باید در نطق‌ها و تبلیغات به جای نفی رقیب، در اثبات صلاحیت نامزدها نمود داشته باشد.